ماگماتیسم گرانیتوئیدهای دوران در شمال باختری ایران (زنجان+تکاب )

منطقه مورد مطالعه در بخش شمال غرب منطقه سسندج-سیرجان بین غرب زنجان و شرق شاهین دژ واقع شده است . توده های نفوذی این منطقه تحت عنوان گرانیت های دوران معرفی گردیده است . این توده ها بصورت باتولیت ها و استوک ها بیضوی شکل با روند شمال غرب -جنوب شرق و بموازات کمربندی کوهزائی زاگرس قرار گرفته اند. توده های فوق عمدتا در مجموعه های دگرگونه رخساره شیست سبز و آمفیبولیت رخنمون یافته اند. تماس این سنگلها با واحدهای دگرگونی پیرامون بوسیله سنگهای میگماتیتی مشخص می گردد که در پاره ای موارد با تماس گسله در کنار یکدیگر قرار می گیرند. ترکیب سنگهای گرانیتوئیدی شامل گرانیت ، گرانودیوریت و میکروگرانیت های هولوکرات تا لوکوکرات تازه تا دگرش یافته است . بافت آنها از همسان دانه تا پورفیری همسان دانه دانه درشت متغیر است که بندرت ریز همسان دانه میگردند. سنگهای فوق اغلب توسط رگه های اپلیتی قطع شده اند. کانی شناسی آنها عمدتا شامل پرتیت ، آنتی پرتیت ، پلاژیوکلاز، کوارتز و مقادیر ناچیزی بیوتیت کلریتی شده است . مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمی نشان میدهند که گرانیتوئدهای دوران ترکیب کالکوآلکالن داشته و از نوع s میباشند، که در نتیجه ذوب بخشی پرتولیت های گنایس در محیطهای تکتونیکی تصادم قاره به قاره شکل گرفته اند و ماگماتیزم آنها مشابه ماگماتیسم گرانیتوئیدها در رشته کوههای آلپ -هیمالیا می باشد. کلیه فرایندهای که منجر به تشکیل این توده ها شده است به تفصیل در این رساله بحث گردیده است .